FOB به این معنی است که فروشنده پس از بارگیری کالا در کشتی در بندر حمل، تعهد تحویل را انجام می دهد. FAS به این معنی است که فروشنده با قرار دادن کالا در کنار کشتی تعیین شده توسط خریدار در بندر حمل، تعهد تحویل را تکمیل می کند.

تفاوت در مسئولیت ها و خطرات: در EXW فروشنده کمترین مسئولیت را دارد. در FOB فروشنده مسئولیت متوسطی دارد. در CIF، فروشنده بیشترین مسئولیت را دارد، نه تنها مسئولیت تحویل در بندر حمل و نقل، بلکه مسئولیت حمل و نقل و بیمه و غیره را نیز بر عهده دارد.

خریداران عموماً معتقدند که قراردادهای FOB ارزان تر و مقرون به صرفه تر از CIF هستند. این به این دلیل است که توافق نامه های FOB به خریداران امکان انتخاب و کنترل بیشتری را می دهد و به آنها امکان می دهد که فرستنده و محدودیت های بیمه خود را انتخاب کنند. چنین انعطاف پذیری به خریداران کمک می کند تا فرآیندهای لجستیک را مطابق با نیازهای خود بهینه کنند و در نتیجه هزینه ها را کاهش دهند.

FOB و CIF دو اصطلاح رایج تجارت بین المللی هستند. آنها تفاوت های قابل توجهی در تقسیم مسئولیت ها، تحمل هزینه و انتقال ریسک بین خریداران و فروشندگان دارند.

هزینه FOB یا هزینه رایگان در کشتی، به هزینه تحویل کالا به محل خریدار در یک مکان از پیش توافق شده خاص اشاره دارد. این هزینه ها توسط فروشنده پرداخت می شود و مشتری مسئولیت پرداخت را بر عهده می گیرد. قیمت گذاری FOB برای محموله های بین المللی و داخلی اعمال می شود.

FOB مخفف "رایگان بر هیئت مدیره" است که یک اصطلاح حمل و نقل است که به طور گسترده در خرده فروشی و تجارت بین المللی استفاده می شود. فرآیند انتقال مسئولیت و مالکیت کالا را هنگام حمل و نقل مشخص می کند.